Af en toe mag een mens eens trots zijn opzichzelf!

Ik had het er op mijn Facebookpagina een paar weken geleden al eens over gehad, maar sedert ik deze manier van eten toepas en er al ruim 20 kilo af zijn gaat het joggen opeens als vanzelf. Niet dat het helemaal geen inspanning meer vergt maar vroeger moest ik wekenlang sleuren aan mijn lijf, luisterend naar de goedbedoelde tips van Evi Gruyaert, om er op het einde van die 10 weken met veel puffen en zweten 5 kilmeter uit te persen. En nu, zonder al te veel moeite, en na in feite 0 lessen: 4,4 km!

Joggen, het ideale medicijn om mijn hoofd leeg te maken.

Ik had gisteren voormiddag een opnamesessie. Vertelstem voor een nieuwe jeugdreeks, en dat is behoorlijk energievretend. Om 14u was ik terug thuis en moest om 17u opnieuw vertrekken voor een heel belangrijke opdracht. Ik had de keuze: proberen rusten, wat waarschijnlijk niet zou lukken omdat ik teveel met die “belangrijke opdracht” bezig was, of gaan joggen… hey, misschien moest ik nog maar eens gaan joggen. Het ideale medicijn om mijn hoofd leeg te maken. En dat deed ik dus.

Ik ontdek elke dag nieuwe, mooie plekjes in mijn gemeente.

Wat een tripje was dat! Heerlijk! Ideaal weer. Niet te koud, niet te warm. Ik heb ook het geluk in een prachtige omgeving te wonen, en dat wist ik niet toen ik hier, samen met mijn gezin, 2 jaar geleden belandde. Ik ontdek elke dag nieuwe, mooie plekjes in mijn gemeente, en joggen is daar het ideale middel voor. Ook nu weer ontdekte ik pareltjes van landweggetjes, velden en vergezichten.

Vanaf nu ga ik die sportschoenen weer vaker aandoen en wie weet kolt het er dan toch ooit eens van en schrijf ik me in voor een wedstrijd. Wie komt er dan supporteren?